ZUHAL ÖĞRETMEN İÇİN ANMA PROGRAMI

Karadeniz EreÄŸli’de dün topraÄŸa verilen Zübeyde Hanım Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi öğretmenlerinden Zuhal Oktay Uzun için okulunda anma programı düzenlendi. Duygusal anların yaÅŸandığı programda meslektaÅŸları ve öğrencileri Zuhal öğretmen için gözyaşı döktü.
Konferans Salonu’nda anma programa Zuhal Öğretmenin eÅŸi Türk Telekom Kdz. EreÄŸli Åžube Müdürü Kadir Uzun, kızları DoÄŸa Ä°zgi Uzun’un yanı sıra diÄŸer aile üyeleri, Okul Müdürü UÄŸur YaÄŸmur, meslektaÅŸları ve öğrencileri katıldı.
Zuhal öğretmen için Kur’an-ı Kerim Tilaveti okundu ve dua edildi. Daha sonra bir konuÅŸma yapan Okul Müdürü UÄŸur YaÄŸmur, acılarının büyük olduÄŸunu söyleyerek şöyle dedi:
“Zuhal öğretmenimize tekrar Allah’tan rahmet diliyorum, mekanı cennet olsun. Zor günler yaşıyoruz, hepimiz çok duyguluyuz. KonuÅŸmak burada çok zor, kelimeleri bir araya getirerek cümle kurmak çok zor. Güler yüzlü arkadaşım Zuhal hocam, etrafına hep pozitif enerji veren arkadaşım Zuhal hocam, kendisinin morale ihtiyacı varken bizlere moral veren Zuhal hocam, en zor anlarında bile yüzünden tebessüm eksik olmayan Zuhal hocam; Rabbimin melekleri, uçmuÅŸ oldun sonsuzluÄŸa giden yolculukta yoldaşın olsun inÅŸallah. Mekanı cennet olsun. Tekrar hepimizin başı saÄŸ olsun.”

"AHH ZUHAL AHH..."
Meslektaşlarından Aysel Altunbay ise Zuhal öğretmen için kaleme aldığı duygu yüklü yazısını okurken salonda bulunanlar gözyaşlarını tutamadı. Altunbay, gözyaşları ile okuduğu yazısında şu ifadelere yer verdi:
“Bugün karanlık dehlizlerde kalmasını istediÄŸimiz kelimeler dile geldi. Elim bir haberle dağıldık. Sanki narin bir kelebek kanat çırparak, düştü göğüs kafesimize. KurÅŸun gibi, mayın gibi tutuÅŸtuk. Yine ölüm sadık kaldı randevusuna, ahh Zuzuu ne o giydiÄŸin beyazlar. Bir ÅŸarkı çınlıyor kulaklarımda; ölüm Allah’ın emri ÅŸu ayrılık olmasaydı.
Sustuk bak, seni kelimelerde yitirmemek için sustuk. Ateş böcekleri ile bir olup kırpışarak bitme diye sustuk. Yüzün, sesin, gülüşün hafızamızda hapsolsun diye sustuk. Oysa, uzanıp bir damla yaş ile sarılsak birbirimize göğsümüzü çatlatırdı nabzımızın tükenmiş sesi.
Şimdi acı çağırdı bizi, hüzün çağırdı, gözyaşı çağırdı içimize doğru bağırdık sessizce. Toplumun çürütmeyi reddettiği kalbimden onun gibi narin bir çiçek filizlenir diye gözyaşlarımızla sorduk mezarını.
Keklemsi bir tadı vardır gözyaşının, dudaklarından sızınca fark edersin. İçindeki vurgun hüzün mezarlığında ayrılık ölümden üste yazılınca gideni durdurmaya yetiÅŸemezsin. Ahh Zuhal ahh hangi ayrılık var ki; böyle kanasın ve böyle acısın. Hangi ayrılık var ki; böyle diÅŸ aÄŸrısı gibi durmadan zonklasın. Hangi cam kesiÄŸi var ki; böyle musluk gibi içimize damlasın. Söyle ÅŸimdi; hangi mübarek dua, hangi evliya tesir eder seni döndürmeye. O nasıl gidiÅŸ öyle. Hani bir tren gelir de üzerinden geçermiÅŸ aynen öyle. Güle Güle Zuhal, Allah’a emanet ol. Okulumuzun en havalı kızı güle güle. Yanlış aÄŸlara takılmış muhteÅŸem denizyıldızı.”
Bazı meslektaşları ve öğrencileri de Zuhal öğretmen için duygu ve düşüncelerini aktarmasının ardından Zuhal öğretmenin hep yüzünün güldüğü fotoğraflarından oluşan sinevizyon gösterimi yine gözyaşları ile izlendi.
Öte yandan konferans salonunun girişinde kırmızı karanfiller ile süslenmiş masada Zuhal öğretmen için anı defteri açıldığı görüldü.