“ACININ EN BÜYÜĞÜNÜ YAŞADIK”

Düzce’de 16 yıl önce meydana gelen depremde eÅŸi, üç çocuÄŸu ve aÄŸabeyini kaybeden 54 yaşındaki Salih Aydın, acısını yüreÄŸinde taşıyor.

Aydın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, tır ÅŸoförü olduÄŸu için sürekli yurt dışına çıktığını, depremin olduÄŸu 12 Kasım 1999’da da Kazakistan’da olduÄŸunu belirtti.

Depremin yaşandığı gece rüyasında, tırın dorsesinin uçurumdan yuvarlandığını, ön tarafının ise yolda kaldığını gördüğünü anlatan Aydın, rüyasında fren yapmaya çalışırken uyandığını ve daha sonra da uyuyamadığını söyledi. Aydın, şöyle devam etti:

"Rus bir bekçi vardı, o geldi yanıma. Evimin Türkiye’nin neresinde olduÄŸunu sordu. Düzce-Bolu olduÄŸunu söyledim. Deprem olduÄŸunu, herkesin öldüğünü söyledi. KoÅŸarak televizyonun yanına gittim, KaynaÅŸlı’yı havadan gördüm. Evler yanıyordu, dumanlar yükseliyordu. Dünyam yıkıldı. Tabii telefonla ulaÅŸamadım. Sürekli akrabalarımı arıyordum, en sonunda ulaÅŸtım. Ä°stanbul’da eczacı olan yeÄŸenimi aradım. Halini hatırını sorarken ses tonundaki burukluktan bir ÅŸeyler olduÄŸunu anladım. Ona doÄŸruyu söylemesi için baskı yaptım. Bizim evden kaç kiÅŸinin vefat ettiÄŸini sordum. ’5 kiÅŸi’ dedi. Ä°ki gün sonra buraya gelebildim."

Depremden üç gün sonra ailesinin defnedildiği mezarlığa ulaşabildiğini ifade eden Aydın, kabristanda olduğu sırada artçı bir sarsıntı yaşadıklarını da aktardı.

Aydın, "Çok üzüldük, aÄŸladık ama hayat devam ediyor. EÅŸim Fatma, lisede okuyan 16 yaşındaki kızım Yasemin, 11 yaşındaki kızım ÇiÄŸdem, 6 yaşındaki oÄŸlum Ömer Onur’u kaybettim. Büyük abim Fikret’i de kaybettim. Bir yıl çadırda yaÅŸadım. Çok çile çektim" diye konuÅŸtu.

Aydın, insanın kalbinde taşıdığı ateşi kimsenin bilemeyeceğini vurgulayarak "Biz, acının en büyüğünü yaşadık. Unutmak mümkün değil, o acı benim yüreğimde yaşıyor. İnsanlar yaşamına devam etmek zorundadır. Bu dünyada ölüm olduğunu anlarsak daha güzel yaşarız" değerlendirmesinde bulundu.