Alman Denizaltısı işte böyle görüntülendi!.

Düzce Üniversitesi Sualtı Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Yrd. Doç. Dr. Emre Okan, tarafından 2. Dünya savaşında Sakarya’nın karasu ilçesi açıklarında batırılan U-20 Alman Denizaltısı görüntülendi. 

2. Dünya savaşında Hitler’in Sovyetler Birliği gemilerine saldırmak üzere Tuna Nehri aracılığıyla Karadeniz’e indirilen, savaşın bitmesiyle Karadeniz’de Karasu açıklarında batırılan denizaltı yıllar sonra görüntülendi. Karasu açıklarında batırılan 3 denizaltıdan biri olan 4.1 metre eninde, 42.7 metre uzunluğundaki U-20 denizaltısı, denizin 23 metre altında Düzce Üniversitesi Sualtı Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Yrd. Doç. Dr. Emre Okan ve beraberindeki dalgıçlarca görüntülendi. Yıllar sonra denizaltıyı görüntüleyen Yrd. Doç. Dr. Emre Okan, dalgıçlar Tahsin Ceylan ve Emre Okan, denizaltının yıllar geçmesine rağmen çok az yıprandığını ifade ettiler. 

Denizaltıların batırılma öyküsü:
Denizaltıların getirdiği avantajların farkında olan Hitler, Barbarossa Planı’na göre Karadeniz’deki Sovyet gemilerini hedef almaya karar vermişti. Türkiye, 2. Dünya Savaşı’na katılan ülkelerden biri değildi, tarafsızlığını ilan etmişti. Ayrıca Montrö Anlaşması gereği boğazlardan geçiş Türkiye’nin kontrolündeydi. Bu durumda Almanya’nın boğazları kullanarak donanma güçlerini Karadeniz’e sokma imkanı yoktu. Bunun üzerine Hitler bir başka seçeneği uygulamaya koydu. Türk hükumetine Saldıray, Atılay ve Batıray isimli denizaltılarını satın almayı teklif etti. Ancak Türk hükumeti bu teklifi reddetti. Hitler Barbarossa Planı için diplomatik görüşmelerini yaparken, bir yandan da bu plan için özellikle 30. denizaltı filotillasını kurmuştu. Denizaltılardan U-9, U-18, U-19, U-20, U-23 ve U-24’ü bu göreve atanmışlardı. Karadeniz’e ulaştırılması amaçlanan denizaltılar, ilk olarak Almanya’nın kuzeyindeki liman şehri Kiel’de parçalara ayrılarak, Kaiser-Wilhelm kanalı yoluyla Elbe Nehri’ne indirildi. Buradan Dresden’e getirilen, kamyonlara parçalar halinde yüklenen denizaltılar otoyol kullanılarak Ingolstadt’a, daha sonra da Tuna Nehri vasıtasıyla Romanya’nın Köstence Limanı’na getirildi.

Yeniden monte edilen denizaltılar, 27 Ekim 1942’de yerlerinde üslendi. Denizaltılar, 25 Ağustos 1944’e kadar iki yıl boyunca Sovyet donanmasına karşı 56 operasyon gerçekleştirdi. Romanya, 25 Ağustos 1944’te taraf değiştirince, Köstence Limanı’ndaki Alman üssünde bulunan 6 denizaltıdan U-9, U-18 ve U-24 Romenler ve Ruslar tarafından batırıldı. Köstence’den ayrılmak zorunda kalan 3 denizaltının ise sığınacakları bir liman kalmamıştı. Denizaltılardan 3’ünü Türk hükumetine satmak isteyen Hitler’e, İsmet İnönü Montrö Anlaşması’nı ihlal etmek istemedikleri için olumsuz yanıt vermişti. Bunun üzerine Alman hükumeti mürettebatına, Türk kıyılarına gitmelerini, orada denizaltıları batırıp, kendilerinin karaya çıkmalarını emretti. Emir üzerine üç denizaltının komutanları bir araya gelerek, 10 Eylül gecesi U-23’ün Ağva, U-20’nin Karasu ve U-19’un Karadeniz Ereğli açıklarında batırma kararını aldılar.
Mürettebatı ölmeden denizaltıyı terk ettiği için savaş mezarı sayılmıyor bu sebeple batığa serbestçe dalış yapılabiliyor.
20 tane üretilen U20 denizaltılarından günümüze sadece 1 tane kaldığı, parçalanmadan battığı ve sığ sularda olduğu için oldukça iyi korunan U20’nin geçmişe ışık tutmak için iyi bir hazine olduğu söyleniyor.