EŞİNİN BÖBREĞİYLE HAYATA TUTUNDU

Zonguldak’ta, böbrek yetmezliÄŸi nedeniyle 5 yıldır tedavi gören Ä°lknur Kahya (33), eÅŸi Engin Kahya’nın (37) verdiÄŸi böbrekle hayata tutundu.

Ä°stanbul BaÅŸkent Hastanesinde geçen yıl gerçekleÅŸtirilen böbrek naklinin ardından tedavisi devam eden Ä°lknur Kahya, gazetecilere yaptığı açıklamada, eÅŸinin böbreÄŸiyle hayata adeta yeniden baÅŸladığını söyledi.

EÅŸiyle niÅŸanlı olduÄŸu dönemde, yaklaşık 7 yıl önce uyku hali, halsizlik ve iÅŸe gidememezlik gibi ÅŸikayetlerin baÅŸladığını anlatan Kahya, şöyle konuÅŸtu:

"EÅŸim, ’sen böyle insan deÄŸilsin’ diyerek beni hastaneye götürdü. Hastanede böbrek yetmezliÄŸini öğrendiÄŸimizde eÅŸim, ’sakın aÄŸlama’ dedi. AÄŸlatmadı... Bizi üniversiteye sevk ettiler. Oradaki tetkikler esnasında eÅŸim hep yanımdaydı. Ben o sırada çok fazla üzülemedim. Hep destekleyen bir eÅŸim oldu. Ä°nsanların konuÅŸmasına kulaklarımızı tıkadık. Çevremizdekiler, eÅŸim için ’Ayrılırlar, bu çocuk bırakır’ diye sözler söyledi ama biz o insanları hiçbir zaman umursamadık. Kararlarımızı kendimiz verdik ama en büyük destekçim eÅŸimdi. Allah ondan razı olsun. Hiçbir zaman üzüntü, kırgınlık yaÅŸamadım. EÅŸim en büyük destekçim olduÄŸu için her zaman ayaklarımın üstünde sapasaÄŸlam durdum. Mutluyum, huzurluyum. Allah onu benim başımdan eksik etmesin. Sevgi her ÅŸeyi aÅŸar. En büyük hastalığın, en zor adımların en büyük ilacı sevgidir. Ä°laçlar bir yere kadar, ilaçların tamir edemediÄŸini sevgi ediyor. BeÅŸ yıldır diyaliz hastasıydım. EÅŸimin sayesinde 8 aydır diyalize girmeden yaşıyorum. Bu çok sevindirici bir ÅŸey."

Engin Kahya da eÅŸiyle 2009’da tanıştıklarını ve 2010’da böbrek yetmezliÄŸi hastalığını öğrendiklerini belirterek, "O dönem daha niÅŸanlıydık. Düğünümüzü bu sebeple ertelemek zorunda kaldık. Geçen yıl böbrek naklini gerçekleÅŸtirdik." dedi. 

Zonguldak İl Sağlık Müdürlüğünde çalışmaya başlamasının ardından eşini geçen yıl ameliyat ettirdiğini anlatan Engin Kahya, şöyle devam etti:

"Geçen yıl aÄŸustos ayında BaÅŸkent Ãœniversitesi BaÅŸkent Hastanesine gittik. Kontrollerimiz yapıldı ve böbrek uyumu olacağı söylendi. Biz de 20 AÄŸustos’ta ameliyat olduk. Aradan 8 ay geçti ve ÅŸimdi çok şükür iyiyiz. Bir sıkıntımız yok. Ä°ki böbreÄŸi birden kaybetmiÅŸti, tesadüf eseri öğrendik. Onun için evlenme kararı aldık. Çok şükür iyi yapmışız. Åžu an çok mutluyuz. Kararımızdan hiçbir zaman geri adım atmadık. Her zaman ÅŸunu düşünmek gerekiyor, ’Bu olay sizin başınıza da gelebilir’. Onun için organ bağışı önemli, herkesin organ bağışında bulunması gerekiyor. Ä°nÅŸallah kimsenin başına gelmez. Gelenlere de örnek olur."